Τσαριτσανιώτικη "βρεχτή" χορτόπιτα

                               

                               

                               

                               

Για τη "βρεχτή" χορτόπιτα  θα χρειαστούμε τουλάχιστον  15 παραδοσιακά φύλλα και ελαιόλαδο για το ράντισμα περίπου μια κούπα

Η φωτογραφίες από την πίτα της μαμάς μου.


Για τη γέμιση: 

• 1,5  με 2 κιλά χόρτα περίπου, με κυριότερα το σπανάκι και τα τσουκνίδια ,  μυρώνια, ζοχοί,  βρούβες, λάπαθα, πικραλίδες, χτενάκια, παπαρούνες απ όλα βρίσκεις στην Τσαριτσάνη
• 1/2 κούπα ελαιόλαδο
• 1/2 κούπα τραχανά γλυκό
• 1 κούπα γάλα
• 200 γρ. φέτα τριμμένη
• αλάτι, πιπέρι   

Κόβουμε τα σπανάκια , τις τσουκνίδες και όποια άλλα χόρτα θέλουμε, τα πλένουμε και τα βάζουμε σε στραγγιστήρι .
Όταν  στραγγίξουν τα πολλά νερά τους  τα αλατίζουμε και  παίρνουμε λίγα λίγα  με τα χέρια μας τα τρίβουμε  και τα πατάμε  για να μαραθούν .
Τα βάζουμε σε μια λεκάνη,  προσθέτουμε  λάδι, πιπέρι, τον τραχανά, το γάλα, το τυρί σε τρίμματα.
Ανακατεύουμε. 
Η γέμιση είναι έτοιμη..

Χωρίζουμε τη γέμιση σε 5 ίσα μέρη. 


Λαδώνουμε το ταψί και στρώνουμε  τα πρώτα 4  φύλλα  ραντίζοντας τα ένα - ένα με ελαιόλαδο, σταυρωτά και σουρωμένα, να έρχονται  ίσα ίσα με το ταψί. 
Προσθέτουμε  γέμιση. 
Συνεχίζουμε στρώνοντας  2 φύλλα και ξανά  γέμιση. Συνεχίζουμε έτσι ανά δύο φύλλα και γέμιση . Στο τέλος βάζουμε  3  φύλλα,  το τελευταίο απ αυτά το φτιάχνουμε πιο μικρό για να έρθει ίσα ίσα στο ταψί και να μην το σουρώσουμε.

-μην ξεχνάτε να ραντίζετε με ελαιόλαδο όλα τα φύλλα-

4 φύλλα κάτω λοιπόν , γέμιση ανά δυο και τελειώνουμε με 3  φύλλα πάνω ... 

Χαράζουμε την πίτα με το μαχαίρι σε κομμάτια και ραντίζουμε  με  ελαιόλαδο. 
Ψήνουμε για 1 ώρα περίπου στην προ τελευταία σχάρα .
Στις αντιστάσεις για μια ώρα και 15 λεπτά στους  200° .

Μοσχομύρισε  η κουζίνα μας  ....... καλή μας όρεξη !!!

                      και

Καλή επιτυχία σ όλους !!!!!!!!!!!!!!!!

ρυζόγαλο παραδοσιακό της μαμάς

Πολύ παλιό σπιτικό γλυκό και δικό μου αγαπημένο.

το ρυζόγαλο ήταν το πιο προσφιλές  γλύκισμα για τους Έλληνες  λέγετε και το «γλυκό του φτωχού» δεδομένου ότι είναι πολύ εύκολο στην παρασκευή του και με λίγα υλικά .

Μου θυμίζει τα παιδικά μου χρόνια τότε που είχαμε το δικό μας γάλα απ την κατσίκα μας και  μετά την κούραση του καπνού τα καλοκαίρια ψάχναμε για ένα γλύκυσμα και η μαμά μου το έφτιαχνε για να μας χορτάσει ή τον χειμώνα δίπλα στην σόμπα μετά το διάβασμα για να γλυκαθούμε . Το σπίτι μας δίπλα στην εκκλησία του χωριού και το ξακουστό Γυμνάσιο συχνά είχε απρόσμενους και πολλές φορές άγνωστους επισκέπτες... το πιο γρήγορο γλυκό που σκεφτόταν και έφτιαχνε η μαμά ήταν το ρυζόγαλο και όλοι το τιμούσαν και το επαινούσαν  . Για αυτό και εδώ θα γράψω  την δική της  συνταγή.

Υλικά που θα χρειαστούμε :

6 κούπες γάλα πλήρες 

1/2 φλιτζάνι ρύζι καρολίνα

1 φλιτζάνι ζάχαρη

Πλένουμε το ρύζι , το στραγγίζουμε ,  αφήνουμε λίγο να στεγνώσουν τα πολλά υγρά και με τις παλάμες μας τρίβουμε λίγο το ρύζι να σπάσει ελαφρά.

Σε μια κατσαρόλα  το γάλα να βράσει.

Βάζουμε  σε μέτρια φωτιά. 

Ανακατεύουμε   γιατί  το γάλα θα κολλήσει στον πάτο και θα καεί.

Μόλις το γάλα αρχίζει να βράζει ρίχνουμε το ρύζι και χαμηλώνουμε την φωτιά τόσο ώστε να μην κοχλάζει ελαφρά. 

Αφήνουμε το γάλα να βράσει για περίπου 15 με 20 λεπτά. 

Όταν το ρύζι μαλακώσει, ρίχνουμε και την ζάχαρη ..αφήνουμε να πάρει μια βράση ακόμη , να  πήξει το ρυζόγαλο και  είναι έτοιμο. 

Τότε κατεβάζουμε από την φωτιά.

Βάζουμε  το ρυζόγαλο   σε πιάτα ή μπολάκια και πασπαλίζουμε  από πάνω με μπόλικη  κανέλα.

Προαιρετικά μπορούμε να προσθέσουμε βανίλια ή ξύσμα πορτοκαλιού

Τρώγεται ζεστό και κρύο απ το ψυγείο. 

 

Καλή μας  όρεξη!

"Περί αμπέλου ο λόγος".....

Αμπέλι μια λέξη μαγική από μόνη της ... 

η τέχνη του (γιατί περί τέχνης πρόκειται)  μια ολόκληρη  ιστορία ....

ο πατέρας μου Διονύσιος Οικονομίδης

Αφιερωμένη στον πατέρα μου η ανάρτηση αυτή ... 

που  ζούσε  μία προνομιακή σχέση με το αμπέλι ,το κρασί  και τη γη. Έτσι μ έμαθε και εμένα να το αγαπώ και με έβαλε στην  διαδικασία τής παραγωγής, έχοντας    το προνόμιο να απολαμβάνω καθημερινά στα αμπέλια το έργο τής φύσης.

"Μ’ αγγαρεία αμπέλι δε γίνεται, τσαïρι δεν προκόφτει"...

"Θέρος, τρύγος, πόλεμος, στασιό δεν περιμένουν"… 

αυτές και άλλες πολλές οι παροιμίες για το αμπέλι 

Η θεά Δήμητρα μπορεί να δώρησε στους ανθρώπους, βάση της Ελληνικής μυθολογίας, τη βασική τροφή το στάρι..... Όμως ο θεός Διόνυσος, ο γιος της Σεμέλης, δώρησε ίσης αξίας δώρο, το αμπέλι που μας δίνει το ευλογημένο χιλιοτραγουδισμένο κρασί.

 Ο θεός Διόνυσος προστάτης της αμπέλου, είχε τους οπαδούς του όπως επίσης και ξεχωριστή θέση στην καθημερινή ζωή των ανθρώπων. 

Το κρασάκι σβήνει την λύπη και τους πόνους στους πονεμένους και πικραμένους ανθρώπους, δίνοντας λησμονιά στα βάσανά τους και ιδιαίτερα στα ερωτικά τους…. τερτίπια. Ο λαός λέει μεταξύ των άλλων και το ακόλουθο τραγουδάκι: ” ΤΟ ΠΙΝΟΥΝΕ ΟΙ ΑΡΧΟΝΤΕΣ ΚΑΙ ΧΑΙΡΟΝΤΑΙ ΤΑ ΠΛΟΥΤΗ – ΤΟ ΠΙΝΕΙ ΚΙ’ Η ΦΤΩΧΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΛΗΣΜΟΝΕΙ ΤΟΥΣ ΠΟΝΟΥΣ.”

 Οι αρχαίοι Έλληνες πριν αρχίσουν τα φημισμένα συμπόσια τους, είχαν το έθιμο να χύνουν από το κύπελλο τους μικρή ποσότητα στο χώμα, θυσία στη Μάνα Γη για να την ευχαριστήσουν. Το έθιμο αυτό συνεχίζεται και στις μέρες μας. 

Στα συμπόσια πίνανε τον “ΑΚΡΑΤΟ ΟΙΝΟ”, το κρασί το ανακάτευαν ένα μέρος κρασιού και τρία μέρη νερού, για να μην μεθάνε, αλλά να το γλεντάνε χωρίς τα προβλήματα που δημιουργεί η κρασοκατάνυξη. 

Στο Βυζάντιο που μεγάλες εκτάσεις αμπελιών ανήκαν στην περιουσία των μοναστηριών, η ανάμειξη κρασιού με νερό, λόγω των εκκλησιαστικών αναγκών, ξεχάστηκε. Η Αγία Γραφή, εκθιάζοντας την ευεργετική δράση του κρασιού γράφει: “ΟΙΝΟΣ ΕΥΦΡΑΙΝΕΙ ΚΑΡΔΙΑΝ”. Οι χριστιανοί μεταλαμβάνουν με το αίμα και το σώμα του Χριστού, άρτον και οίνον και τα δύο δώρα ίσης αξίας!!

Η αμπελοκαλλιέργεια στην Τσαριτσάνη έχει παράδοση πολλών αιώνων. Το 1570 καλλιεργούνταν 1.200 στρέμματα, με τα οποία ασχολούνταν σημαντικό τμήμα της κοινότητας.
Ο τρύγος αρχίζει αρχές μέχρι μέσα του  Σεπτέμβρη.
Λίγες ημέρες πριν αρχίσει ο τρύγος οι άνθρωποι αρχίζουν να καθαρίζουν τα πατητήρια ή τις κάδες.
Tα πατητήρια παλιά ήταν κτιστά από πέτρα. Τα πετρόκτιστα παλιά πατητήρια μέσα τα περνούσαν με ειδική στρώση, αμμοκονίαμα το λεγόμενο "Αριάνι", από κοκκινόχωμα, χαμηλά είχαν κτιστές βάσεις,εκεί τοποθετούσαν ξύλινα δοκαράκια τάβλες, επάνω στρώνανε ειδικά φυτά (κυρίως πουρνάρι) ...και επάνω στα φυτά βάζανε τα τσαμπιά και τα πατάγανε με ξυπόλυτα καλά πλυμένα πόδια. Ο μούστος πέρναγε από τα φυτά που έπαιζαν το ρόλο του φίλτρου,στη συνέχεια εκεί που ο μούστος έτρεχε βάζανε ένα κεραμίδι και στην άκρη μία  τσαντίλα πάνινη.
Από εκεί φιλτραρισμένος ο μούστος, μεταφερόταν στα βαρέλια .
Τώρα όσον αφορά την ” κάδη” είναι ένα πολύ μεγάλο βαρέλι, έχει ύψος δύο μέτρα περίπου,και η βάση του ενάμιση μέτρο.
Στο πλάι έχει κάνουλα χαμηλά, λίγο πιο πάνω από την μέση έχει και άλλο πάτο με τρύπες, εκεί πατάνε τα σταφύλια, ο μούστος πέφτει κάτω και τον αφήνουν λίγες ημέρες να πάρει χρώμα.
Μετά ακολουθείται η ίδια διαδικασία φιλτραρίσματος του μούστου, έπειτα δρόμο για το βαρέλι.
Ύστερα έρχεται η σειρά των βαρελιών, τα έπλεναν προσεκτικά με πολλά νερά, αφαιρούσαν την λάσπη (τρυγία),το ρετσίνι που είχε κολλήσει στις σανίδες του βαρελιού και τα κατακάθια (ιζήματα).
Μετά τα έπλεναν με βρασμένα καρυδόφυλλα, και μάραθο, έτσι όπως ήταν καυτό το νερό το ρίχνανε μέσα στο βαρέλι, το άφηναν να ποτίσει για να πάρει άρωμα.
Στην Τσαριτσάνη τα εργαλεία που χρησιμοποιούσαν σαν άρχιζε το πανηγύρι του τρύγου ήταν:
"ΣΒΑΝΑΔΕΣ"  για το κόψιμο των τσαμπιών (σταφυλιών),
"ΚΟΦΙΝΙΑ" για τη μεταφορά τους.
"ΓΚΑΖΟΝΤΕΝΕΚΕΔΕΣ", για την μεταφορά του μούστου μετά το πάτημα των σταφυλιών.
Επιστρέφοντας στο χωριό, έβαζαν επάνω επάνω τα καλύτερα τσαμπιά, σκεπασμένα με αμπελόφυλλα και σε κάθε περαστικό ή γνωστό, τον φίλευαν έτσι για το καλό και για… μια ευχή.
Στον τρύγο την περισσότερη δουλειά την τραβούσαν οι γυναίκες, έτσι στο πιόμα είχαν και αυτές ίσα “δικαιώματα”.
Το γλέντι τρικούβερτο, ο ένας βοηθούσε τον άλλον, εκεί να δεις αστεία, διάφορα καλαμπούρια, νέοι να φλερτάρουν ανάμεσα στις φυλλωσιές τα κορίτσια, γλέντια και πειράγματα.
Άλλοι τρυγάν, άλλοι κουβαλάνε τα κοφίνια και άλλοι να αδειάζουν τα σταφύλια στο πατητήρι.
Η παράδοση και ο τρόπος του τρύγου έτσι γίνεται στα περισσότερα μέρη της πατρίδας μας.
Πριν το ρίξουμε στο βαρέλι “ΓΡΑΔΑΡΟΥΜΕ” τον μούστο, μετράμε δηλαδή τους βαθμούς που έχει ο μούστος.
Τον καιρό που δεν υπήρχαν γραδόμετρα, ένας πρακτικός τρόπος ήταν 

“Η ΜΕΘΟΔΟΣ ΤΟΥ ΑΥΓΟΥ”.
πως γινόταν : Ρίχνανε στον μούστο ένα αυγό ωμό (άβραστο). Αυτό στεκόταν στην επιφάνεια, εάν ο μούστος το κάλυπτε ολόκληρο,
τότε οι βαθμοί ήταν χαμηλοί και ο μούστος ήθελε βοήθεια. Εάν φαινόταν η κορυφή του σαν μία πεντάρα, τότε οι βαθμοί ήταν καλοί. Εάν σηκωνόταν ψηλότερα τότε οι βαθμοί ήταν μεγαλύτεροι.
Σαν ρίχνανε τον μούστο στο βαρέλι, μαζί πρόσθεταν και το ρετσίνι στα άσπρα κρασιά μόνο  αν ήθελαν να τα φτιάξουν  ρετσίνα ....αν και οι περισσότεροι , όπως και ο πατέρας μου , θέλανε αγνό άσπρο "πατατράβα" κρασί ......
Στην συνέχεια περίμεναν 40 με 45 ημέρες μέχρι να βγει  το ευλογημένο νέο κρασί.


καλό τρύγο σ όλους (μας) τους αμπελουργούς !!!!!

Φραουλοκέρασο γλυκό του κουταλιού

στην Τσαριτσάνη η φύση μας δίνει απλόχερα τους καρπούς της 

                 

Αυτό το κεράσι στην Τσαριτσάνη το λέμε φραουλοκέρασο.

Πρόκειται για σπάνια ποικιλία κερασιών με ελαφρώς γλυκιά και λεπτή γεύση.

Έχουν το προνόμιο να ξεχωρίζουν, όχι μόνο λόγω χρώματος, αφού είναι γαλανά/άσπρα και όχι κόκκινα, αλλά κι επειδή είναι ιδιαίτερα ανθεκτικά στη βροχή και στις αντίξοες καιρικές συνθήκες.

Είναι  κεράσι  κατάλληλο  για γλυκό, γιατί είναι πολύ εύγευστο και τραγανό!!!

Υλικά

3 κιλά κεράσια-φράουλα

3 κιλά ζάχαρη

1 ποτήρι νερό

2 κ.σ. χυμό λεμονιού

1 βανίλια για άρωμα ή φύλλα αρμπαρόριζας ( προαιρετικό )

Καθαρίζουμε τα κεράσια από τα κοτσάνια τα πλένουμε και με μια φουρκέτα* αφαιρούμε τα κουκούτσια.

Καθαρίζοντας τα βάζουμε σε κατσαρόλα και τα σκεπάζουμε σε στρώσεις εναλλάξ  με την ζάχαρη.... 

το μυστικό για να γίνει τραγανό και όχι τζούφιο.... είναι να το βράσουμε αμέσως μόλις το καθαρίσουμε και φυσικά μια κι έξω .
Αν δεν μπορούμε να το κάνουμε αυτό αφήνουμε στο ψυγείο με τη ζάχαρη το γλυκό για όλο το βράδυ χωρίς να ρίξουμε  νερό  και βράζουμε μια και έξω την επόμενη μέρα.

Ρίχνουμε 1 ποτήρι νερό, γιατί αυτό το είδος κερασιού  δεν έχει πολλά υγρά από μόνο του και  το σιρόπι πήζει πολύ πιο γρήγορα απ ότι στο κόκκινο κεράσι.

Ξαφρίζουμε κατά τη διάρκεια του βρασμού .
Ρίχνουμε το χυμό λεμονιού και βγάζουμε απ τη φωτιά όταν δέσει το σιρόπι.

Αφού κρυώσει... διατηρούμε σε γυάλινα αποστειρωμένα βάζα ... 

σημείωση: αν βάλω περισσότερα κεράσια δεν αυξάνω το νερό.. με λιγότερα το μειώνω ελάχιστα

* αν δεν βρω φουρκέτα, βγάζω τα κουκούτσια με  ένα τσιμπιδάκι, κάνει την ίδια δουλειά ή το ειδικό εργαλείο για κεράσια... 

απλά κι εύκολα

καλή όρεξη απ την Τσαριτσάνη !!!

                  

Λικέρ τριαντάφυλλο - κεράσι με τσίπουρο

          

                     

Λικέρ από τριαντάφυλλο και κεράσι !!!

Τέλειος συνδυασμός για άρωμα , γεύση  και χρώμα!!!!

Υλικά

1 κιλό τσίπουρο χωρίς γλυκάνισο

τριαντάφυλλα με δυνατό άρωμα

1/2 κιλό κεράσι

3 κούπες νερό

3 κούπες ζάχαρη

Μαζεύουμε τα τριαντάφυλλα το μεσημέρι για να είναι το άρωμά τους πιο δυνατό. 

Όσο πιο μυρωδάτα τα τριαντάφυλλα, τόσο πιο μυρωδάτο το λικέρ.

Βάζουμε τα ροδοπέταλα τους σε γυάλινο βάζο

γεμίζουμε το μπουκάλι με τριαντάφυλλα,  τόσα όσα να τα σκεπάζει καλά το τσίπουρο, αφήνουμε σε σκοτεινό μέρος.

Σε  4-5 μέρες τα τριαντάφυλλα έχουν  χάσει το χρώμα τους και το άρωμά τους 

τότε αλλάζουμε τριαντάφυλλα.

Επαναλαμβάνουμε 3 περίπου  φόρες, ή μέχρι το τσίπουρο να  αποκτήσει το άρωμα τριαντάφυλλου που θέλουμε. 

Όταν είναι έτοιμο βγάζουμε  τα τριαντάφυλλα και βάζουμε τα κεράσια κομμένα στα δυο , για να βγάλουν το χρώμα τους , αφήνουμε 4-5 μέρες περίπου.

τα τριαντάφυλλα και τα κεράσια τα σουρώνουμε με πλαστικό ή ανοξείδωτο στραγγιστήρι

Όταν είναι έτοιμο, αρωματισμένο και με το χρώμα που θέλουμε, ετοιμάζουμε ελαφρύ  σιρόπι με 3 κούπες νερό - 3 κούπες ζάχαρη, 

βράζουμε για 10 λεπτά , το αφήνουμε να κρυώσει  και μετά το προσθέτουμε στο τσίπουρο.

και

Στην υγειά μας !!!!!!!!!!!!!!!!

Σαλάτα με παντζάρι, χωρίς βράσιμο.

             

Υπέροχη γεύση , που θα λατρέψετε!!! 

3 ωμά παντζάρια (τα φύλλα τους ψιλοκομμένα και η πατάτες τους φέτες λεπτές)

1 καρότο στον τρίφτη

1 κολοκυθάκι μικρό στον τρίφτη

6 ελιές χωρίς  κουκούτσια,  κομμένες σε 3 κομμάτια η κάθε μια.

2-3 φέτες μέτριες από ντομάτες λιαστές

μηλόξυδο 

ελαιόλαδο

αλάτι (προαιρετικό) 

Κολοκυθοανθοί γεμιστοί με ρύζι... Τσαριτσάνης

απ τα νόστιμα καλοκαιρινά φαγητά 

Υλικά που χρησιμοποίησα για δυο πιάτα
8 κολοκυθοανθούς

Για τη Γέμιση:

ρύζι καρολίνα (δυο κουταλιές σούπας για κάθε ανθό) 

ένα μεγάλο κρεμμύδι ψιλοκομμένο στον χοντρό τρίφτη

2 μέτρια καρότα τριμμένα στον ψιλό τρίφτη  

2-3 ώριμες ντομάτες στον χοντρό τρίφτη  

ένα μικρό ματσάκι μαϊντανό ψιλοκομμένο 

λίγο δυόσμο

αλάτι , πιπέρι
ελαιόλαδο

Τους κολοκυθοανθούς τους πλένουμε   πολύ καλά, γιατί αρκετές φορές, κρύβονται μέσα τους μικρά έντομα. 

Ανακάτεψα  καλά τη γέμιση

και με ένα κουταλάκι του γλυκού γέμισα  τους ανθούς όχι όμως εντελώς, 

γιατί  στο ψήσιμο όταν θα διογκωθεί το ρύζι θα ανοίξουν.

Έκλεισα προσεκτικά τις άκρες  να κλείσουν μέσα την γέμιση και τοποθέτησα στο ταψί που θα τα ψήσω. 

Συμπλήρωσα  με φέτες από 3-4 μέτριες πατάτες.

Την γέμιση που περίσσεψε την σκόρπισα πάνω απ τα τους ανθούς και τις πατάτες.

Περίχυσα  το φαγητό με  πολτό ντομάτας , ελαιόλαδο, αλάτι, πιπέρι και λίγο νερό.

Για να μην καεί από πάνω σκέπασα το ταψί. 

Ένα 10 λεπτο πριν το βγάλω το ξεσκέπασα για να πάρει χρώμα.

Το έψησα  σε προθερμασμένο φούρνο στους 200°περίπου 30' με 45' λεπτά. 

Κατά την διάρκεια του ψησίματος, ελέγχω το φαγητό  αν χρειάζεται να προσθέσω νερό.

Το φαγητό είναι έτοιμο, όταν το ρύζι είναι μαλακό και έχει μείνει μια ωραία δεμένη σάλτσα. 

Σερβίρουμε ζεστό ...... 

                  και καλή μας όρεξη!!!  

Τούρτα λευκή με παντεσπάνι φανταστικό

    

          

Το παντεσπάνι της τούρτας όνειρο, τόσο αφράτο , τόσο τέλειο θα έλεγα. 

Είναι ιδανικό για τούρτες, κι όχι μόνο , αξίζει να το δοκιμάσετε !!!

Υλικά : 
5 αυγά
1 φλιτζάνι ζάχαρη 
1 φλιτζάνι αλεύρι
1 μπέικιν
1 βανίλια


Φτιάχνουμε πρώτα το παντεσπάνι 
Χωρίζουμε τα αυγά , κρόκους και ασπράδια. 
Στο αλεύρι ρίχνουμε το μπέικιν και την βανίλια. 
Χτυπάμε στο μίξερ τα ασπράδια μαρέγκα και τους κρόκους με την ζάχαρη μέχρι να αφρατέψουν πολύ και να ασπρίσουν.
Στο μείγμα με τους κρόκους ρίχνουμε εναλλάξ αλεύρι - μαρέγκα και ανακατεύουμε με μια σπάτουλα.
Βάζουμε το μείγμα σε βουτυρωμένο και αλευρωμένο ταψάκι για τούρτα περίπου 24  εκ. 
Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 180° για 20 λεπτά περίπου
(εξαρτάτε βέβαια την κουζίνα ) μέχρι να πάρει ένα χρυσό χρώμα. 
Αφήνουμε να κρυώσει πολύ καλά και κόβουμε με μεγάλο μαχαίρι ή με μια δυνατή κλωστή κουνώντας την σαν πριόνι, σε   3 στρώσεις .

Σιρόπι : 
2 κούπες νερό 
2 κούπες ζάχαρη 
1 κ. γλυκού χυμό λεμονιού
1 βανίλια και φλούδες από το λεμόνι για άρωμα
βράζουμε 10 λεπτά σε μέτρια φωτιά 

ή 
ελαφρό σιρόπι από γλυκό του κουταλιού πορτοκάλι ή λεμόνι . 

Γέμιση :
1 1/2 λίτρου γάλα
1 1/2 ποτήρι ζάχαρη
9 κ. σούπας άνθος αραβοσίτου για ζεστή κρέμα
1 κρόκο αυγού
3 κ. σούπας βιτάμ
1 βανίλια

Από το γάλα κρατάμε μια κούπα και ανακατεύουμε το άνθος αραβοσίτου
Το υπόλοιπο γάλα το βάζουμε να βράσει και μετά ρίχνουμε το μείγμα με το άνθος
Ανακατεύουμε συνεχώς για να μην πιάσει ή σβολιάσει η κρέμα .
Όταν αρχίσει να  πήζει η κρέμα  προσθέτουμε την ζάχαρη ,   την βανίλια και αφήνουμε να πάρει μια βράση ακόμη - μην πήξει  πολύ η κρέμα για να μην σκληρύνει όταν παγώσει-  όταν βγάλουμε την κρέμα απ την φωτιά προσθέτουμε το βιτάμ. 
Αφήνουμε να κρυώσει και πριν την χρησιμοποιήσουμε την   χτυπάμε με το ραβδομπλέντερ  να αφρατέψει .
Μπορούμε να προσθέσουμε φρούτα ή αμύγδαλα.


Επικάλυψη  με εύκολη σαντιγί
1 μόρφατ 
4/5 από ένα  κουτί ζαχαρούχο γάλα
1 βανίλια 


Συναρμολόγηση :
Αφού κρυώσει καλά το παντεσπάνι ,  βάζουμε την πρώτη στρώση παντεσπάνι στην πιατέλα , σιροπιάζουμε με ένα πινέλο ελαφρά, προσθέτουμε την κρέμα  και μετά πάλι παντεσπάνι - σιρόπι - κρέμα  και τελειώνουμε με την 3η στρώση παντεσπάνι-σιρόπι - κρέμα .
Καλύπτουμε  γύρω γύρω στην τούρτα με κρέμα και βάζουμε στο ψυγείο για μισή ώρα.
Όταν κρυώσει καλύπτουμε την τούρτα με  σαντιγί και γαρνίρουμε με ότι μας κάνει όρεξη , εγώ έβαλα καραμελάκια και χρωματιστή τρούφα !!!!

Καλή επιτυχία !!!!!!!!!!!!!

Τσουκνιδοσπανακόπιτα νηστίσιμη Τσαριτσάνης

νηστίσιμη πίτα Τσαριτσάνης

Μεγάλη Πέμπτη
Τη ημέρα αυτή πρώτη και κύρια δουλειά στο σπίτι ήταν το βάψιμο των κόκκινων αυγών σε  "περδίκες"  με λουλούδια, τα πρόσφεραν οι νονοί στα βαφτιστήρια τους ή οι πεθερές στις νεαρές νύφες , μαζί με μια κουλούρα που έχει βαμμένο κόκκινο  αυγό στη μέση.
Με τη μπογιά που περίσσευε έβαφαν την πλάτη ή το κεφάλι των οικόσιτων ζώων.

Την ημέρα αυτή τα κορίτσια του χωριού πήγαιναν να μαζέψουν αγριολούλουδα, πασχαλιές και βιολέτες για να στολίσουν τον Επιτάφιο και αγόραζαν τις λαμπάδες, μία για κάθε μέλος της οικογένειας.
Παράδοση στην Τσαριτσάνη αυτή την μέρα ,  να φτιάχνουν  πίτες νηστίσιμες , στη μέση - φύλλα μόνο πάνω και κάτω με "κόθαρο" όπως λένε εδώ- και να βράσουν  τη φασολάδα για την επόμενη μέρα, γιατί τη Μεγάλη Παρασκευή η παράδοση θέλει  να μην κάνουν καμία δουλειά.
Έτσι κι εγώ έκανα την πρώτη απόπειρα φέτος να φτιάξω πιτα μόνη μου.
Μέχρι ακόμη και τώρα την φτιάχνει η μαμά και η πεθερά ... για αρχάρια καλά τα πήγα νομίζω.

Συνταγή πίτας

Για τα φύλλα:

• Μετράμε όλα τα υλικά με την ίδια κούπα
• 4,1/2 περίπου κούπες  αλεύρι για όλες τις χρήσεις (περίπου γιατί εξαρτάτε την ποιότητα από το αλεύρι κάθε φορά)
• 1,1/2 κλασικές κούπες  νερό 
• 1 φλ. καφέ  ελαιόλαδο ή ηλιέλαιο 
• 1 κ. γλυκού  αλάτι
• 1 κ. γλ. ξερή μαγιά
• 1 κ. σούπας ξύδι  

Για τη γέμιση:

• 1 κ 1/2 κιλό περίπου σπανάκια
• 3-4 ματσάκια τσουκνίδες
•  ότι άλλα χόρτα επιθυμούμε 
• 1/2 κούπα ελαιόλαδο 
• 3-4 κ.σ. αλεύρι
• αλάτι

Πλένουμε τα χόρτα και τα χοντροκόβουμε. 
Τα βάζουμε σε τρυπητό, πασπαλίζουμε με λίγο αλάτι και τα τρίβουμε με τα χέρια μας για να φύγουν τα πολλά υγρά και να μαραθούν.
Ή τα βουτάμε για πολύ λίγο σε βραστό νερό, και αφήνουμε να στραγγίξουν. 
Σε μια λεκάνη ανακατεύουμε όλα τα υλικά μαζί.

Ετοιμάζουμε τα φύλλα:

Ζυμώνουμε τα υλικά μας και χωρίζουμε σε 8 μπαλάκια. 

Αφήνουμε σκεπασμένα να ξεκουραστούν 20 λεπτά.
Παίρνουμε ένα ένα τα μπαλάκια ρίχνοντας λίγο νισεστέ στη επιφάνεια τους (βοηθάει στο άνοιγμα) και ανοίγουμε τα φύλλα.

Λαδώνουμε το ταψί, στρώνουμε 5 φύλλα στο ταψί ραντίζοντας τα ένα ένα με λάδι.
Φροντίζουμε στρώνοντας τα να τα σουρώνουμε ελαφρά και να προεξέχουν λίγο απ το ταψί (αν θέλουμε να κάνουμε κόθρο) .

Ρίχνουμε τη γέμιση και την απλώνουμε καλά.

Τελειώνουμε την πίτα στρώνοντας άλλα 3 φύλλα ραντίζοντας τα  κι αυτά με λάδι.
Τα φύλλα που προεξέχουν απ το ταψί τα γυρίζουμε "κόθαρο" όπως λέμε στην Τσαριτσάνη τον κόθρο στην άκρη τις πίτας. 
Την επιφάνεια της πίτας την τρυπάμε με ένα πιρούνι, για να μην φουσκώνει το φύλλο.

Ραντίζουμε με  λίγο ελαιόλαδο και ψήνουμε για μια ώρα.

Στις αντιστάσεις στους 200°.

Καλή όρεξη!!!!!! 

Κόκκινη χειμωνιάτικη μαρμελάδα από πορτοκάλι σαγκουίνι και μήλο

                     

Χειμωνιάτικη Μαρμελάδα

Όλα άρχισαν όταν χρειαζόμουν μαρμελάδα κόκκινη το χειμώνα  είχε τελειώσει η  μαρμελάδα φράουλα και έπρεπε να βρω κάτι άλλο  

ποιο άλλο φρούτο κόκκινο  λοιπόν θα μπορούσα να βρω το χειμώνα ??...

πορτοκάλι  σαγκουίνι 

την συνταγή  την έστειλα και στο περιοδικό "στείλε την συνταγή σου " και ήταν μια από αυτές που κέρδισαν εκείνη την εβδομάδα.  

τα υλικά μου :

5 πορτοκάλια σαγκουίνι

3 μήλα

2 κ.σ χυμό λεμονιού

2 κούπες ζάχαρη 

ξύσμα από  πορτοκάλια

Διαδικασία:

-5 πορτοκάλια σαγκουίνι που τα έλιωσα στο μπλέντερ 

 αφού πρώτα πρόσεξα να τα καθαρίσω όσο μπορούσα καλύτερα και το άσπρο μέρος τους, 

 για   να μην πικρίζει η μαρμελάδα

-3 μήλα καθαρισμένα τα πολτοποίησα κι αυτά στο μπλέντερ ...

 τα μήλα τα έβαλα για να πήξει πιο γρήγορα η μαρμελάδα αλλά και να γίνει πιο γλυκιά .

-λίγο ξύσμα απ το πορτοκάλι για περισσότερο άρωμα.... 

-2 κ. σούπας χυμό λεμονιού 

-2 κούπες ζάχαρη

Απ τα φρούτα που πολτοποίησα βγήκε 4 κούπες πολτός, πρόσθεσα τα υπόλοιπα υλικά και έβρασα σε μέτρια φωτιά περίπου μισή ώρα

τέλειο το αποτέλεσμα .......δοκιμάστε την !!!!!!!!!!!

       

 

   

Τυραμισού alla cleo

 

Παραλλαγή δική μου η σημερινή συνταγή  , δεν έχει καμιά σχέση με το γνωστό Ιταλικό γλυκό, παρά μόνο στην δυνατή γεύση του τυριού και του καφέ .
Δοκιμάστε το γίνεται ανάρπαστο .

Υλικά για το παντεσπάνι:

Το παντεσπάνι με το σιρόπι του, το κάνω όπως στην  τούρτα σοκολάτα

3 κουτ. σ. αλεύρι
4 κουτ. σ. πικρό κακάο
1 φακελάκι μπέικιν
1 κ.σ. λικέρ καφέ
5 κουτ. σ. ζάχαρη
5 αυγά

για το Σιρόπι:
2 κούπες νερό
1 κούπα ζάχαρη
1 1/2 κ. γλ. νες καφέ
2  κουτ. γλ. κακάο

για την Κρέμα :
400 γρ. τυρί Φιλαδέλφεια
1 κουτί morfat
4/5 κουτιού ζαχαρούχο γάλα
μισό λεμόνι


Διαδικασία:

Χτυπάμε καλά τα ασπράδια να γίνουν μαρέγκα

Στους κρόκους προσθέτουμε τη ζάχαρη, το κακάο,  το λικέρ και χτυπάμε καλά.

Προσθέτουμε το αλεύρι με το μπέικιν, τη βανίλια....και συνεχίζουμε το χτύπημα

Όταν είναι έτοιμο προσθέτουμε και τα ασπράδια κι ανακατεύουμε ελαφρά με σπάτουλα.

Ρίχνουμε το μείγμα σε βουτυρωμένη κι αλευρωμένη  φόρμα

Ψήνουμε στους 170° για 15' περίπου.

Ετοιμάζουμε το σιρόπι και το  βράζουμε περίπου 10'

αφού παγώσει το παντεσπάνι...ανοίγουμε σε 2 ή 3  φύλλα με τη βοήθεια μιας κλωστής  ...ή με ένα μαχαίρι.

ετοιμάζουμε την κρέμα ... χτυπάμε στο μίξερ  το ζαχαρούχο με το morfat , προσθέτουμε το τυρί κρέμα και  χτυπάμε με το σύρμα χεριού μέχρι να ενωθούν καλά,  τέλος προσθέτουμε το λεμόνι .  

Αφού κρυώσει το παντεσπάνι σιροπιάζουμε την πρώτη στρώση και βάζουμε την κρέμα ...

προσθέτουμε την 2η στρώση παντεσπάνι,  σιροπιάζουμε και τελειώνουμε με την υπόλοιπη κρέμα πάνω και γύρω-γύρω. 

Πασπαλίζουμε με νες καφέ και κακάο
αφήνουμε στο ψυγείο τουλάχιστον 3-4 ώρες
μετά κόβουμε και σερβίρουμε...

Καλή επιτυχία !!!!!!!!!!!!!!!